broń atomową
Encyklopedia PWN
całokształt spraw związanych z wojskiem i sposobem prowadzenia wojny.
propozycje rządu polskiego dotyczące ograniczenia, redukcji lub eliminacji sił zbrojnych i zbrojeń, rozmieszczenia oraz możliwości ich użycia w stosunkach między państwami.
termin używany od przełomu 1966 i 1967 w związku z rokowaniami na temat nierozprzestrzeniania broni jądrowej, zakończonymi podpisaniem 1 VII 1968 przez ZSRR, USA i Wielką Brytanię (w Moskwie, Waszyngtonie i Londynie) układu O nierozprzestrzenianiu broni jądrowej;
koncepcja polityki zagranicznej, której istotę stanowi samoograniczanie się poszczególnych państw (ugrupowań państw) dotyczące wielkości posiadanego potencjału militarnego, tak by nie przewyższał on potencjału państwa (grupy państw) oponenta.
wojna światowa II 1939–45,
konflikt między grupą demokratycznych państw Europy Zachodniej, do których później przyłączyły się USA i ZSRR, występujące w obronie własnych pozycji w Europie i na świecie, a państwami faszystowskimi (oraz ich sojusznikami), zmierzającymi do zdobycia hegemonii w świecie; konflikt w warunkach wielkiego skoku naukowo-technicznego, który doprowadził do rozwarstwienia sił zbrojnych na nowoczesne armie (głównie niemiecka) wyposażone w najnowsze typy uzbrojenia i tradycyjne armie przede wszystkim państw średnich i małych.
